ابن شهر اشوب و قطب راوندی روایت کردهاند که روزی حضرت علی (ع) محتاج به قرض شد و چادر حضرت فاطمه (ع)را به نزد مرد یهودی که نامش زید بود رهن گذاشت و قدری جو قرض گرفت.
یهودی آن چادر را به خانه برد و در حجره گذاشت چون شب شد زن یهودی به حجره درآمد نوری از چادر ساطع دید که تمام حجره را روشن کرده بود پس نزد شوهرش رفت و آنچه را دیده بود نقل کرد پس یهودی در تعجب شد و داخل آن حجره شد که و متوجه شد که شعاع چادر آن خورشید فلک عصمت است.
پس یهودی و زنش به خانه ی خویشان خود دویدند و هشتاد نفر از ایشان را حاضر گردانیدند و از برکت شعاع چادر فاطمه (ع) همگی به نور اسلام منور گردیدند و مسلمان شدند.
